Drie maanden verder: Vrienden van

Het wordt tijd om onze ervaringen met ‘Vrienden van Fuga Verde’ te evalueren. Afgelopen drie maanden hebben we eigenlijk continu gasten gehad. Sommigen kwamen ruim twee weken, anderen een paar dagen en alles ertussenin. Het was een intensieve tijd; hard werken aan verschillende projecten in en om het huis en -gelukkig- veel gezelligheid.

We waren blij verrast door de enorme belangstelling van familie en vrienden om ons te helpen met ons project. En dat terwijl we eigenlijk nog helemaal niet klaar waren voor gasten. De gîte was weliswaar goed bewoonbaar maar de slaapkamers boven waren nog niet op orde om over de nieuwe badkamer en keuken nog maar niet te spreken. Maar niemand leek dit een probleem te vinden.

Bijzonder was dat alle gasten juist die expertise meebrachten die op dat moment nodig was. Muurtjes slopen, opbouwen (op een andere plaats), repareren met cement (aanmaken blijkt hilarisch), deuren verplaatsen en afhangen, (heel veel) schoonmaken, vloerbedekking verwijderen en nieuwe vloeren leggen, schilderen van houtwerk, stopverf vervangen, behang verwijderen en nieuw aanbrengen, nieuwe kastplanken zagen, en muren verven. Stukje bij beetje werd het huis meer bewoonbaar en eigen.

En ook buiten werd hard gewerkt. De bizarre Marokkaanse tempel in de achtertuin bleek ‘zwaar gewapend’ en verzet zich met hand en tand tegen iedere aanval van buitenaf. Meerdere mensen hebben een vergeefse poging gedaan om het zware ding op de knieën te krijgen. Uiteindelijk bezweek het heiligdom onder de vasthoudendheid van één van onze gasten. Tonnen puin, staal en kippengaas zijn het resultaat.

Ook de overwoekerde plantenkas en een (lek) ijzeren schuurtje overleefden het niet. Oude en omgevallen bomen werden weggezaagd en de totaal doorgeschoten planten in de tuin radicaal onder handen genomen. We ontdekten steeds weer nieuwe bijzondere planten en bloemen. De vele rozen werden liefdevol bevrijd van onder struiken en gesnoeid. Een overwoekerd terras is in ere hersteld, en één van onze gasten maakte creatief naambordjes voor bij de belangrijkste planten.

Samen aan een project werken is gaaf. Maar vooral ook de gezelligheid na afloop was bijzonder: samen lunchen en ’s avonds lang natafelen onder de blauwe regen. Tijdens de borrel met Franse kaasjes en (lichamelijk) moe maar voldaan, blikte iedereen terug op een goede dag en genoot van de energie van deze plek. Hard werken en vol ontspannen in elkaars gezelschap; er was tijd en onverdeelde aandacht voor elkaar.

Zo hebben we Fuga Verde bedoeld. Wij zijn dankbaar voor alle hulp en de vele mooie gesprekken; ‘vrienden van’ heeft een waardevolle invulling gekregen.