MEGALOMAAN KLOOSTER

Na de nacht te hebben doorgebracht in Braga, rijden we verder door naar het noorden naar Viera de Minho, vlak bij het natuurpark Peneda-Gerês. Het is een intrigerende plek midden in de natuur, die we voor het gemak maar als “klooster” hebben bestempeld. Ondanks de prachtige natuur met mooie oude bomen en een riviertje, realiseren we ons dat de “Quinta da Cruz” wellicht te afgelegen ligt. Rust en natuur zijn belangrijk voor Fuga Verde maar enige gezelligheid in de buurt vinden wij stiekem ook wel fijn. Toch willen we het bekijken, al is het alleen maar om het definitief naar de prullenbak te kunnen verwijzen. Het enorme terrein is afgeloten met een imposant hek, compleet met wapen van Quinta da Cruz. Niet dat het iemand tegenhoudt, want je kunt er gewoon langs lopen, geen kip die het ziet. Dat hebben de vandalistische inbrekers vast ook bedacht toen zij hun slag sloegen en minstens van 40 toiletten/badkamers de kranen hebben gestolen.

We lopen verder langs een breed pad naar de gebouwen. Tussen de bomen staat een verroeste shovel en iets verder zien we twee oude tractoren onder een afdak staan. De makelaar herhaalt nog maar eens dat “alles erbij hoort”. Hoeveel dat is, wordt ons pas later duidelijk.

De makelaar verklaart dat een zeer katholieke familie met 10 kinderen hier hun vakanties doorbracht. Eerst komen we aan bij een enorm pand voor feesten en partijen, gebouwd voor het huwelijk van een van de dochters. De eigenaar had er duidelijk veel voor over om haar te laten trouwen.

Daarnaast is er natuurlijk nog een kapel, een huis voor de caretaker, diverse schuren vol spullen en een hoofdhuis met keukens, eetzalen, woonkamers, tien slaapkamers en nog veel meer badkamers. En letterlijk alles is voorzien van meubilair dat op maat is gemaakt voor de Quinta da Cruz. Op het terrein zijn verder nog een tennisbaan, twee zwembaden en een heuse forelkwekerij. Het moet een vermogen hebben gekost en nu staat het al 10 jaar leeg.

Het duizelt ons. Deze volstrekt-over-de top, megalomane property heeft een enorm potentieel voor Fuga Verde, maar zeker ook nadelen. In het stadje Ponte de Lima besluiten we om in alle rust de plussen en minnen tegen elkaar af te wegen. We landen in een wijnbar en de eerste fles Vinho Verde verdampt al snel. De lijstjes worden langer en langer maar de boerderij in Celerico en het “klooster” van vandaag blijven volstrekt onvergelijkbaar. Als ook de tweede fles wijn geen helderheid brengt, besluiten we er een nachtje over te wakker te liggen.